Mike Tyson
Michael Gerard "Mike" Tyson, znany także jako Malik Abdul Aziz (ur. 30 czerwca 1966 na Brooklynie w Nowym Jorku) – amerykański bokser, w latach 1986-90 i 1996 był niekwestionowanym mistrzem świata wagi ciężkiej. Jeden z najbardziej brutalnie walczących bokserów, znany też jako Iron Mike (Żelazny Mike), zasłynął ze skandalicznego zachowania na ringu, najmłodszy mistrz świata wagi ciężkiej w historii boksu zawodowego (20 lat i cztery miesiące). Znalazł się na 16. miejscu w rankingu na najlepszego pięściarza wszech czasów według magazynu The Ring.
Kariera
W 1982 roku, jako amator zdobył złoty medal na Igrzyskach Olimpijskich Juniorów. Nie dostał się jednak na Igrzyska Olimpijskie w Los Angeles i przeszedł na zawodowstwo. W zawodowym ringu debiutował 6 marca 1985 roku w Nowym Jorku. Wygrał swoje pierwsze 19 zawodowych walk przez nokaut, w tym 12 w pierwszej rundzie. 22 listopada 1986 roku, po swojej 28. walce Tyson zdobył tytuł WBC i stał się najmłodszym mistrzem wagi ciężkiej w historii boksu. Wkrótce po tym, 7 marca 1987 w Las Vegas Hilton potwierdził swój status jako najlepszy na świecie mistrz IBF. W lutym 1990 w Tokio przez KO w 10. rundzie przegrał z Jamesem “Busterem” Douglasem.
W lipcu 1991 roku został oskarżony o gwałt na 18-letniej Desiree Washington, a w listopadzie 1992 skazany na sześć lat więzienia. Być może wpływ na jego zachowania miał incydent z przeszłości. Bokser podczas wywiadu w 2014 roku wyznał, że w wieku 7 lat sam padł ofiarą gwałtu. Wyszedł na wolność po trzech latach (1992-95) za dobre sprawowanie.
W 1995 wrócił na ring, odzyskał część pasów wagi ciężkiej, po czym stracił je w walce z Evanderem Holyfieldem w 1996. Ich rewanż w 1997 zakończył się w szokujący sposób, Tyson został zdyskwalifikowany za odgryzienie części ucha. Udało mu się jednak wrócić na ring.
W 2000 walczył z Andrzejem Gołotą. Komisja bokserska uznała walkę za nieodbytą, ponieważ Tyson był pod wpływem marihuany. Walczył ponownie o mistrzostwo, przegrywając przez nokaut z Lennoxem Lewisem w 2002. Tyson skończył z boksem w 2005, po dwóch kolejnych walkach przegranych przez nokaut (Danny Williams i Kevin McBride).
W 2003 doświadczył upadłości (bankructwa), mimo otrzymania ponad 30 mln dolarów za kilka walk i 400 mln dolarów w ciągu swojej kariery.
Po debiucie w jednoosobowym show w Las Vegas, Tyson podjął współpracę z reżyserem Spike'em Lee i w sierpniu 2012 roku trafił na Broadway. W 2013 roku, w ramach kampanii reklamowej napoju
energetycznego Black Energy Drink (FoodCare) w sieci handlowe Tesco, Asda i Sainsbury's, odwiedził Polskę. W lutym 2013 roku wystąpił w jednoosobowym pokazie Mike Tyson: Undisputed Truth, gdzie opowiadał o swoim życiu osobistym i zawodowym na scenie. Jego występ był też emitowany 16 listopada 2013 na antenie HBO. W listopadzie 2013 roku ukazała się jego książka Undisputed Truth, która również trafiła na listę bestsellerów The New York Times.
Wystąpił w dramacie Czarne i białe (Black and White, 1999) z Robertem Downey'em Jr., tragikomedii Kumpel do bicia (Play It to the Bone, 1999) z Antonio Banderasem i Woodym Harrelsonem, Milion za noc (When Will I Be Loved, 2004) z Neve Campbell, dramacie sportowym Sylvestra Stallone’a Rocky Balboa (2006), komedii Kac Vegas (The Hangover, 2009) śpiewając przebój Phila Collinsa "In the Air Tonight" i sequelu Kac Vegas w Bangkoku (The Hangover 2, 2011) wykonując utwór z repertuaru Murraya Heada "One Night in Bangkok" oraz komedii Straszny film 5 (Scary Movie 5, 2013), a także pojawił się w sitcomach: ABC Webster (1987), HBO Ekipa (Entourage, 2010, 2015), Fox Breaking In (2011) czy CBS Jak poznałem waszą matkę (How I Met Your Mother, 2013).
Walczył lub pokazywał się na PPV lub tygodniówkach WWE (dawniej WWF). Ostatnim razem 11 stycznia 2010. Na największej gali WWE- WrestleManii 1 kwietnia 2012 w Miami został wprowadzony do WWE Hall of Fame (hali sław tej organizacji).
